Τετάρτη 29 Δεκεμβρίου 2010

Ποια ελπίδα σ' οδηγεί στην πιο γλυκιά αυταπάτη?

Γιατί την ξαναπάτησα έτσι?Γιατί συνεχίζω να ελπίζω?
Ελπίδα..."Ποια ελπίδα σ' οδηγεί στην πιο γλυκιά αυταπάτη?"Πόσο μισώ αυτή τη φράση που με χαρακτηρίζει τόσο πολύ!
Πάντα η ελπίδα!Πόσο μισώ την ελπίδα!Δεν είναι τίποτα παραπάνω παρά μια απογοήτευση που συνεχώς προσπαθούμε να αναβάλλουμε,όμως ποτέ δε θα μπορέσουμε να αποφύγουμε.
Λένε ότι η ελπίδα μάς βοηθάει να επιβιώουμε στην καθημερινότητα,να ξεφύγουμε απ' την πραγματικότητα ή να νιώσουμε έστω και στιγμιαία ευτυχισμένοι.Είναι όμως τόσο ψεύτικο.Ξέρεις ότι κάποια πράγματα δε θα γίνουν ποτέ.Γιατί συνεχίζεις να ελπίζεις?Γιατί δε βρίσκεις το θάρρος να τα αντιμετωπίσεις και να προχωρήσεις μετά?
"Γιατί δεν προσπαθείς να αλλάξεις την κατάσταση?Στο χέρι σου είναι!"
"Προσπάθησα!Και τι κατάφερα?Πάλι απογοήτευση και μελαγχολία.Σκατά!Τίποτα δεν είναι στο χέρι μου!"
Κι ακόμα συνεχίζω να ελπίζω...Για ποιο λόγο?Μπορεί κάποιος να μου πει γιατί βασανίζομαι έτσι?Για μια ελπίδα βασανίζομαι?
Και γαμώτο!Η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία...!


Τρίτη 28 Δεκεμβρίου 2010

Το παιχνίδι που δεν κατάλαβα ποτέ...

Ποιος αποφασίζει για μας??Ποιος ορίζει τι εμείς θέλουμε/ονειρευόμαστε/λαχταρούμε/ελπίζουμε/ερωτευόμαστε?Και γιατί αφού μας δημιουργεί αυτές τις ανάγκες δεν μας βοηθάει στο να τις ικανοποιήσουμε?
Είναι απλώς οι αποφάσεις της μοίρας ή του Θεου κι εμείς δεν μπορούμε να επέμβουμε??Είμαστε δηλαδή απλώς έρμαια των επιλογών μας οι οποίες όμως μας υπαγορεύονται χωρίς τη δική μας θέληση??
Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί πρέπει να είμαι ερωτευμένη μαζί του, ενώ ξέρω ότι ποτέ δεν πρόκειται να καταλήξουμε μαζί.Τόσο κλάμα,τόσες σκέψεις και τόσες ελπίδες για ποιο λόγο??Για να καταστραφώ τελείως??Αυτός είναι ο προορισμός μου?Να "ζήσω" μία ζωή γεμάτη στερήσεις?Να περιμένω πότε θα αποφασίσει αυτή η ανώτερη δύναμη είτε να σου δείξει το δρόμο προς εμένα είτε να με ελευθερώσει απ' τη θύμησή σου για να επιχειρήσω έναν καινούριο μάταιο μονόπλευρο έρωτα?
Δεν κατάλαβα ποτέ το παιχνίδι αυτό.Έπαιζα όμως.Ήξερα ότι ήμουν ένα απλό πιόνι,αλλά πάντα πίστευα ότι στους 10 γύρους που θα παίξω θα βγω στους μισούς ηττημένη και στους άλλους μισούς νικήτρια.Το πίστευα!!Ένιωθα πολλές φορές ότι η νίκη ήταν κοντά.Στο τέλος μπορεί να έχανα αλλά συνέχιζα να ελπίζω στην επόμενη προσπάθεια.Τώρα δεν πιστεύω σε τίποτα.Κουράστηκα να περιμένω να έρθει η σειρά μου για να ρίξω τα ζάρια και να καταλήξω στο επόμενο κουτάκι με τίτλο "Χάνετε τη σειρά σας για τους επόμενους 2 γύρους".